φαινικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «φαινικό οξύ»

χημ. άλλη ονομασία τής χημικής ένωσης φαινόλη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. phenic (acid) < phen- (< φαίνω). Η λ., στον λόγιο τ. φαινικόν, μαρτυρείται από το 1890 στον Ο.Α. Ρουσόπουλο].